ఆంధ్రభూమి డైలీలో ప్రచురింపబడినది ఈ కవిత .. 

వెయ్యిన్నొక్క ముక్కలు

ఒక్కటిని 
రెండు చేస్తే 
ఇద్దరివీ అవుతాయ్ 
పదవులు..! 

రాష్ట్రాన్ని 
రాష్ట్రాలు చేస్తే
నలుగురివీ అవుతాయ్
అధికారాలు..! 

ముచ్చటైన అద్దాన్ని
ముక్కలు చేస్తే
ఎవరికి కావల్సింది
వారు ఏరుకోవచ్చు..!

నిధులు రాల్చని
ఖజానాకి 
కావల్సినంత 
పన్నుల పెన్నిధులు..! 

కానీ..
కలుసున్నా, బద్దలైనా
మారనిది ఒక్కటే_ 
కూటికిలేని కూలోడి కత..! 

ఆ బక్క బతుకులోని 
ఒక్కో వెతా ముక్కలైనట్టు 
వందల వెతలు 
మిగిలే ఉంటున్నాయ్..! 

పాలనలెన్ని మారినా 
పాపం..
మారనిది
కూలోడి కతే..! 

(Andhra Bhoomi Sahiti - 19-8-13)

geetika kavita - veyyi mukkalu - b.geethika - andhra bhoomi

ఈ నెల "విపుల" ముషాయిరాలో నా కవిత... జీవిత సత్యం ప్రచురితమైంది.

దాని లింక్ ఈ పక్కన... "జీవిత సత్యం"

మార్చి నెల విపుల 'ముషాయిరా'లో నా కవిత "అనాధ"

ఈ నవంబర్ నెల కౌముదిలో నా కవిత...

దాని లింక్ "నేటి బతుకు"

ఈ నెల ఆంధ్ర భూమి మాస పత్రికలో ప్రింట్ అయిన కవిత ఇది...

ప్రేమో.., మాయో..., ప్రేమే మాయో...!

ఈ చిన్ని మనసులో
ఏదో అలజడి...!
ఎందుకో తెలీక
అది ఏదో అర్థం కాక
వాన జల్లుల్లో స్వాతి చినుకై..
తుషార తుంపరల్లో నీటి బిందువై..
ఘనీభవించిన జ్ఞాపకాలు,
కరిగిపోయిన కాలప్రవాహ ఒరవడిలో
మిగిలిపోయిన గతం తాలూకు స్మృతులు,
ఎన్నో...!
ఎవరో గిలిగింతలు పెట్టినట్లు
ఏవో జ్ఞాపకాలు తికమక పెడుతుంటే
నా మనసులో
అదేదో అలజడి (?)
అది ఇష్టమో, అభిమానమో, ఆరాధనో...
నాతో దాగుడు మూతలాడుతూ
తన చిరునామా తెలుపక
నన్ను పిచ్చిదాన్ని చేస్తోంది.
ఆ పిచ్చి ఏదో కాదు...
'మనసు'లో పుట్టిన ప్రేమ వల్ల
'మన' లో కలిగే పిచ్చి...!
ఎదురుగ ఎందరున్నా
అందర్లోనూ నువ్వే కనిపిస్తూ,
ఎవరి మాటలు వింటున్నా
నీ పిలుపులే ప్రతిధ్వనిస్తూ,
ఏంటీ మాయ...?
ప్రేమంటే మాయా...?
? ? ? ? ? ? ?
ఈ నీలికనులు కూడా...
వ్యక్తం చేయలేని భావాలు
ఎన్నో నాలో
అర్థం చేసుకోగలవా... నేస్తం...!

మంచు పల్లకి...
కనులెదుట నిలిచావు
అందని చందమామవై నీవు
రెప్పమూసినా తెరిచినా
నీవే మది నిండుగా
రాత్రైతే చాలు_
చుక్కల్లో చంద్రుడిలా
నా ఊహల మధ్య నీవు
చీకటి పొరలు కలల తెరలు
తొలగాక తెలిసింది
అవన్నీ రాత్రికే పరిమితమని,
నేనెక్కింది మంచు పల్లకి
అది ఎక్కే లోపే కరిగిపోతుందని...!

ఈ వారం ఆంధ్రభూమి వార పత్రికలో ప్రచురితమైన చిన్న కవిత...

ఈ నెల ఆంధ్రభూమి మాసపత్రికలో పడిన ఓ చిన్న కవిత...

ఎన్నో భావాల్ని, మరెన్నో అనుభూతుల్ని తనతో పంచుకున్నాక...
అనుకోకుండా వచ్చే చిన్న ఎడబాటునే తట్టుకోలేము మనం.
కానీ... తన సుఖం కోసం శాశ్వతంగా దూరమవ్వాలనుకునే మనసు పడే బాధే
ఈ చిన్ని కవిత